همیشه مادررا به مداد تشبیه میکردم

که با هر بار تراشیده شدن، کوچک و کوچک تر میشود…

*********

ولی پدر ...

یک خودکار شکیل و زیباست که در ظاهر ابهتش را همیشه حفظ میکند

خم به ابرو نمیاورد و خیلی سخت تر از این حرفهاست

فقط هیچ کس نمیبیند و نمیداند که چقدر دیگر میتواند بنویسد …

*********

بیایید قدردان باشیم ...

جهان به تصادفی زاده شد
 و به تصادفی خواهد مرد
 و من رها شده ام در بادها.
 من
 فرشته ی کودک خوش گمانی بوده ام
 در پی سیمرغی بی نشان
 که نشانی خانه ام را گم کرده ام
 ...
 ای کاش زندگی را مجال مردنی بود